Sinop Cezaevi, iç içe geçmiş yapılar.
Geçit vermez etrafı
sarmış demir kapılar.
Kader mahkumlarını alır,
içinde toplar.
Yol verin bana yol
verin, sılama gideyim,
Annem babam beni bekler,
yol verin gideyim.
Bir anlık öfkeye kapılıp
girdik bu yola.
Ellerimiz bağlı,
karakolda verdik mola.
Gidiyoruz meçhule âkibet
hayır ola.
Yol ver bana gardiyan,
ben sılama gideyim.
Eşim dört gözle beni bekler,
yol ver gideyim.
Bina yeni yapılmış her
şey yerli yerinde.
Nasıl rahat olabilirsin
yara derinde.
Sıladan kokular kalmış
mıdır ki terinde.
İzin ver bana savcım,
ben sılama gideyim.
Çocuklar gözü yaşlı
bekler, yol ver gideyim.
Kitap oku, spor yap, istersen
gel çalış.
Elinde meslek
olsun, sivil hayata alış.
Nedendir bu karamsarlık,
nedendir bu dalış?
Çilem bitti, açılsın
demir kapı, gideyim.
Hata yapıp geri dönmek
mi? Tövbe edeyim.
13/12/2014
Cemil UYGUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder