DOĞAN NEDEN AĞLAR?

Bir damla sudur insanın temeli,

Var mıydı dünyaya gelme emeli?
Olmadı ondan daha mükemmeli,
Dünyaya gelirken ağladı insan.

Bir canlı, suyun içersinde yüzen,
Hesap edilmiş inceden bir düzen,
Karanlık ortamdan etrafı süzen,
Dünyaya gelirken ağladı insan.

Nerden bilsin dünyanın nimetini,
Verilen görev, mevla hikmetini,
Dünya için yazılmış mihnetini,
Dünyaya geldiğine ağladı insan.

Dünyaya alışmak oldu çok kolay,
Etraf kalabalık sanki bir alay,
Her günü ayrı bir köşede olay,
Dünyaya gelirken ağladı insan.

Ağlayarak geldiği dünya ne hoş,
İstediğin kadar oyna, ister koş,
Verilen süre içinde durma coş,
Dünyaya gelirken ağladı insan.

Güzel nimetler elinin altında,
Dereceni artır hakkın katında,
Zamanın doldu, musalla taşında,
Dünyaya geldiğine ağladı insan.

Doğunca neşe vermiştin herkese,
Bak şimdi veda ettin o nefese,
Can kuşu sığmaz oldu bu kafese,
Dünyadan giderken ağlattı insan.

                           15/02/2016
                         Cemil UYGUN