RASİM AMCA (?)

Bir asra yaklaşmıştı ömrün,

Yıllara kafa tutan çınardın.

Otursan da durmazdı gönlün,

Eski  günlerini  anardın.

Yıllarca okulda çalıştın.

Çocuk seslerine alıştın.

Bir anda boşlukta kalmıştın.

İçten ayrılığa yanardın.

Arı kovanları, bal, petek,

Gezerdin neredeyse çiçek,

Yol bitse bulurdun bir geçek,

Doğayı seyreder,  dalardın.

Kökler senin ilgini çekti.

Sana yaşama gücünü ekti.

Meydana gelen şekil tekti.

Ağaçlarla hayat bulurdun.

Zaman geldi geçti, yoruldun.

Görünmedikçe hep soruldun.

Yağmurda musallada durdun.

Cami aşkıyla hep yanardın.

Rasim amca uykuya daldı.

Ümmühan Teyze yanlız kaldı.

Can yoldaşını Rabbi aldı.

Anıt ağaç, sanki çınardın.

                         30/11/2014

                       Cemil UYGUN

(?) Erfelek Kazmasökü Köyünden 

Rasim DEMİR’in vefatı üzerine yazılmıştır.