İNSAN HAKKI*

Mahallede komşumuz vardı, adı; Hakkı,
Yoktu onun diğer insanlardan pek farkı,
Boş durmadı, yıprattı onu da feleğin çarkı;
Hak aramaya başladı bizim insan Hakkı.

Komşu, hısım, akraba, eşe, dosta sordu,
Günün şartlarında geçinmek gerçekten zordu,
Garibanlar için ise hayat bir anafordu,
Hak aramaya başladı bizim insan Hakkı.

Hakkını almak için devlete başvurdu,
Gittiği her yer dayın var mı? diye sordu,
Çaresiz kaldı, içi yandı, alevdi, kordu,
Hak aramaya başladı bizim insan Hakkı.

Derdini anlatmak için kapı kapı dolaştı,
Günler geldi geçti, görevlilerle dalaştı,
Sonunda anladı, yaptığı boşuna uğraştı,

Yaradana havale etti bizim insan Hakkı.

Cemil’im nafile yanma, düzeltemezsin bu çarkı,
Güya Batılılar icat etmiş diyorlar insan hakkı,
Açgözlülükten uzak, herkes olsa hakkına razı,
Kimseye muhtaç olmadan insanca yaşar, İnsan Hakkı.

                                                  03/11/2014
                                                Cemil UYGUN