Düşman donanması
İstanbul'a girecekti.
Osmanlı'nın varlığını
toptan silecekti.
Müttefiklere yardım seninle
gidecekti.
Bir çırpıda planları
bozdun Çanakkale.
Rusya'ya yardıma
gideceklerdi olmadı.
Uzun sürecek savaşı
gözleri almadı.
Koç yiğitler bu uğurda
nafile solmadı.
Düşman gemilere mezar
oldun Çanakkale.
Deniz umutları bitti,
gördüler karayı.
Mehmetçik Allah-ü
Ekber'le attı narayı.
Sonunda aldılar iflah
olmaz yarayı.
Yokluk içinde destanlar
yazdın Çanakkale.
Dünyanın her yerinden
onca asker toplandı.
İslam'ı kurtarmak
uydurdukları plandı.
Kurşunlar karşılıklı
birbirine saplandı.
Kefere planlarını sezdin
Çanakkale.
Vatanın her yerinden
geldiler bir araya.
Niyetleri şehit olmak,
girdiler sıraya.
Kimisi şehit, kimisi
gazi düştü şuraya.
Haritaları yeniden
çizdin Çanakkale.
O günkü heyecanımız
bitti mi yoksa ne?
Birlikte destanlar
yazamaz mıyız yine?
Kaldı mı bizde o günkü
çelik bilek, sine?
Dağınık halimize mi
kızdın Çanakkale?
Cennet vatan, destanlar
diyarı Anadolu.
Etrafın sana göz koyan
hainlerle dolu.
Bir olalım, kıralım
uzanan eli, kolu.
Geleceğimize plan çizdin
Çanakkale.
11/01/2015
Cemil
UYGUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder