İNSAN HAKKI

Mahallede komşumuz vardı, adı; Hakkı.
Yoktu onun diğer insanlardan pek farkı.
Boş durmadı, yıprattı onu da feleğin çarkı.
Hak aramaya başlar bizim insan Hakkı.

Komşu, hısım, akraba, eşe, dosta sordu.
Şartlar ağır, geçinmek gerçekten de zordu,.
Garibanlar   için   hayat  bir anafordu.
Hak aramaya başlar bizim insan Hakkı.

Hakkını almak için devlete başvurdu.
Gittiği her yer “dayın var mı?” diye sordu.
Çaresizlik  içinde alevlendi, kordu.
Hak aramaya başlar bizim insan Hakkı.

Derdini anlatmaya çalıştı,  dolaştı.
Günler geldi geçti, memurlarla dalaştı.
En sonunda anladı, nafile  uğraştı.
Yaradana havale etti  insan Hakkı.

Boşa  yanma, kimse düzeltemez bu çarkı.
Batı  icat etmiş diyorlar insan hakkı.
Açgözlü olmadan  herkes hakkına razı.
Muhtaç olmaz, insanca yaşar, İnsan Hakkı.

                                            20/11/2014
                                        Cemil UYGUN