ASLI YOK (*)

On yedi ağustos İzmit depremi

Bölgeye yaşattı bak cehennemi

Nereden bulunur bunun merhemi

Bağçeşme’de şimdi yatıyor Aslı

Mutlu bir yuvada hayat sürerken

Depremle ayrıldık ama çok erken

Vedaya fırsatı olmadı giderken

Kalbimiz seninle atıyor Aslı

Aslı’mı elimden aldı bu deprem

Gelecek yılları çaldı bu deprem

Güç yetmez acıya saldı bu deprem

Hatıralar gözde tütüyor Aslı

Nurcan ile Şükran, Nurhan’la Aslı

Zamansız ayrıldık kalanlar yaslı

Aradım hakkını bunca esaslı

Çaresizlik bana batıyor Aslı

Hayat çizgisini gösterdin bana

Hiç umudun yoktu yaşamdan yana

On dokuz yaşında ulaştın sona

Kalan birkaç resim yetiyor Aslı

Yalova’da yazlık mezarmış meğer

Manzara güzeldi tatile değer

Açgözlü insanlar olmasa eğer

Menfaat vicdanı satıyor Aslı

Çaresiz beklemek bitirdi bizi

Enkazdan almaya getirdi bizi

Günlerce sokakta yatırdı bizi

Kaderde yazılan çatıyor Aslı

Hukuki olarak didinip durdum

Resmi makamlara hakkını sordum

Çaresiz kalınca hayıra yordum

Adalet güvenim gidiyor Aslı

Yıllar geçse bile kapanmaz yara

Binalar yapanlar geçtiler kâra

Temelsiz yapılar kaynadı yere

Zamansız baykuşlar ötüyor Aslı

Deniz Kabuğundan evler kitabı

Yazmaya zorladı bana hitabı

Cemil’in diliyle böyle itabı

Burada sözlerim bitiyor Aslı

17/09/2019

Cemil UYGUN

(*) Bolu Valiliği’nde Avukat olarak görev yapan Nurhan ATALAY tarafından 17 Ağustos Depreminde kardeşinin vefatını konu ettiği İş Bankası Kültür Yayınları baskısı “Deniz Kabuğundan Evler (17 Ağustos 1999: İstatistiğe Dönüşen Hayatlar)” kitabını kendisini arayarak imzalı olarak göndermesini istedim. İmzalı olarak gönderdiği  kitabı 13 Mayıs 2019 tarihinde postayla geldi ve hızlıca okudum. Canlı, acı bir hikayenin anlatıldığı kitabı gayet güzeldi, kitaba getirilecek

ciddi bir eleştiri tarafı bulamamam sebebiyle bu acı olayı şiirle anlatmak istedim. Bu şekilde kitaptaki bazı bilgilerden hareketle bu şiiri hazırladım ve avukat arkadaşa gönderdim.